Ræða Amal Tamini

Í dag er mjög mikilvægur dagur. Í dag erum við að mótmæla ójafnrétti gagnvart konum á vinnumarkaði, ójöfnum launum og ójöfnum vinnuskilyrðum. Við íslenskar og erlendar konur búum einnig við ójafnrétti og höfum staðið í baráttu gegn því í meira en heila öld.
Samtök kvenna af erlendum uppruna fagna tveggja ára afmæli í dag, og það var ekki fyrir tilviljun að við stofnuðum samtökin okkar sama dag og barátta íslenskra kvenna átti sína stund
árið 1975, við erum hluti af baráttu íslenskra kvenna og við reynum að berjast gegn misrétti sem útlenskar konur lenda í. Konur af erlendum uppruna lifa við tvöfalt misrétti, vegna bæði þjóðernis og kyns.

Stærsta hindrun fyrir konur af erlendum uppruna er að íslenskukunnáttu vantar og er þetta hindrun sem ekki er auðvelt að komast yfir. Við höfum ekki allar efni á dýrum námskeiðum sem fara fram á kvöldin eftir tíu tíma vinnudag þar sem reynt er að gera málfræðinga úr okkur á meðan við getum ekki enn fyllt út umsókn fyrir húsaleigubætur. Eins og ástandið er núna eiga flestar okkar mjög erfitt með að þekkja skyldur okkar og réttindi á vinnumarkaði, það er oft erfitt að fá upplýsingar um starfsréttindi okkar. Fyrir nokkru var skorið niður hjá heilbrigðisstofnunum hér í Reykjavík og dæmi eru um að erlendar konur sem unnu í ræstingum þurftu einfaldlega að vinna tvöfalda vinnu fyrir sama kaup og áður.

Varðandi atvinnu- og dvalarleyfi eru okkar konur sem koma ekki frá Vestur Evrópu gjörsamlega háðar atvinnurekanda sínum í fjögur ár, sem þýðir að þær geta ekki skipt um vinnu án samþykkis vinnuveitandans. Þær verða þannig að sætta sig við þau kjör sem þeim voru boðin áður en þær koma hingað. En þá vissu þær ekkert um líf og kjör hérna. Annars eiga þær á hættu að vera vísað úr landi samkvæmt atvinnulögum.

Okkar konur fá ekki bara minni laun en karlmenn með sömu menntun og í sama starfi. Oft fá þær menntun sína ekki viðurkennda. Erlendum ljósmæðrum eða hjúkrunarfræðingum svo dæmi sé tekið er velkomið að vinna sömu vinnu og starfssystur þeirra en fyrir það fá þær borgað sem sjúkraliðar.

Vandamálin fyrir erlendar konur á íslenskum vinnumarkaði eru mörg og við skulum ekki þegja yfir því. En við erum líka orðnar leiðar á því að orðin „erlendar konur“ og „vandamál“ eru oft notuð í sömu setningu.

Við erum líka hér í dag til að fagna með ykkur og að sýna að við lítum ekki á okkur sem fórnarlömb. Erlendar konur sem hafa komið hingað hafa flestar komist yfir háar hindranir, þær eru sterkar og þær hafa eitthvað fram að færa og ég stend hérna fyrir framan ykkur til að segja frá því.

Ég er þakklát fyrir að fá að vera með ykkur í dag og geta þakkað stuðninginn sem kvennahreyfingin á Íslandi sýnir okkur og vil hvetja konur af öllum stærðum og gerðum, af öllum menntunarstigum og bakgrunni, af öllum litum og trúarbrögðum, að vinna saman til að ná markmiðum okkar.

Við viljum frían aðgang að íslenskukennslu
Við viljum bætta atvinnulöggjöf
Við viljum fá menntun okkar metna
Og við viljum samfélag sem sér það sem við höfum fram að færa, ekki bara það sem á vantar.

Við erum orðnar hluti af þessum samfélagi og þessari kvennahreyfingu og við stöndum saman í baráttunni.

Við hættum ekki fyrr en réttindi okkar eru komin til að vera.

Áfram stelpur!