Katrín Magnússon bæjarstjórn

1908-1916 í bæjarstjórn Reykjavíkur

*18.3. 1858 í Hrappsey, †13.7. 1932 í Reykjavík 

Foreldrar: Skúli Þorvaldsson Sívertsson, bóndi í Hrappsey og kona hans Hlíf Jónsdóttir frá Helgavatni í Vatnsdal.

~ 1891 Guðmundi Magnússyni, lækni og prófessor

Katrín ólst upp í Hrappsey og kom fyrst til Reykjavíkur 14 ára gömul og þá í kynnisför til Katrínar Sívertsen föðursystur sinnar sem gift var Jóni Árnasyni bókaverði og þjóðsagnaritara. Dvaldi hún eftir það oft á heimili þeirra og kynntist þar frænda Jóns, Guðmundi Magnússyni. Nýgift sigldu þau til Kaupmannahafnar og dvöldu þar um hríð, en 1892 fékk Guðmundur veitingu fyrir héraðslæknisembættinu í Skagafirði og þau settust að á Sauðárkróki. Þar áttu þau heima í tvö ár en eftir það í Reykjavík þar sem Guðmundur varð læknir og síðar prófessor við Háskólann. Þau eignuðust eina dóttur 1892 en hún lifði aðeins fáeina daga. Eina fósturdóttur ólu þau upp. Guðmundur Magnússon var fyrsti læknir hér á landi sem gerði holskurði og aðstoðaði Katrín hann frá fyrstu tíð við skurðaðgerðir. Í blaðaviðtali sem tekið var við hana sjötuga kom fram að hugur hennar hefði alla tíð hneigst til lækninga en í æsku hennar þekktust ekki hjúkrunarkonur og ekki um aðra fræðslu að ræða í þeim efnum en ljósmæðrakennslu. Foreldrar hennar voru hins vegar mótallin því að hún yrði ljósmóðir. Katrín tók virkan þátt í störfum manns síns og hjúkraði sjúkum jafnvel dögum saman ef þess gerðist þörf.

Katrín tók virkan þátt í félagsmálum í Reykjavík, einkum í samtökum kvenna. Full þjóðfélagsleg réttindi kvenna voru henni kappsmál og hún starfaði innan Hins íslenska kvenfélags (stofnað 1894, hætti 1961). Þegar fyrsti formaður þess, Þorbjörg Sveinsdóttir, lá banaleguna mælti hún svo fyrir að Katrín skyldi taka við formennsku af sér og gegndi Katrín formennskunni frá 1903 til 1924. Sem formaður félagsins átti Katrín þátt í stofnun Bandalags kvenna árið 1917 og hún var í fyrstu stjórn þess. Hún lét til sín taka í Thorvaldsensfélaginu, sat lengi í stjórn og var kjörin heiðursfélagi 1929. Þegar íslenskar konur tóku að beita sér fyrir söfnun fjár til Landspítalabyggingarinnar var hún því máli styrk stoð. Katrín lét sig menntunarmál kvenna varða og átti sæti um árabil í skólanefnd Kvennaskólans í Reykjavík. Hún sat átta ár í bæjarstjórn Reykjavíkur og á þeim tíma starfaði hún m.a. í fátækranefnd sem af flestum var talin ein erfiðasta starfsnefnd bæjarstjórnarinnar. 

Heimild:
Björg Einarsdóttir: Úr ævi og starfi íslenskra kvenna. I. bindi. Bókrún. Bls. 168-171. Ljósmynd á bls. 152.

Stafræn útgáfa © Útgáfuréttur 2008 Kvennasögusafn Íslands